Kimliğine baksak doğduğun mekan,
Cennettir yüzde yüz Güzel İstanbul…
Fark eder bakmayı bilen bir insan
Binlerce delil, iz Güzel İstanbul…
Önde girdin; 1.000’e hem 2.000’e
Sene 2010; öndesin yine.
“Acem mülkü fedaysa yek semtine”
Bu dünya sana az Güzel İstanbul…
Bülbüllerin güllerinden çok çeker,
Sen sanırsın araları bal şeker.
Çıldırtır insanı kırlara döker,
Sendeki bahar, yaz Güzel İstanbul…
Boğazını tercih eder aşıklar,
Yüreğini bastırmaz başka şıklar,
Raksettikçe büründüğün ışıklar
Kamaşır durur göz Güzel İstanbul…
Çok önemli noktaların şehrisin,
Daim diri mevtaların şehrisin,
Denizlerin, kıtaların şehrisin,
Dileğince gez-toz Güzel İstanbul…
Çaresiz insanlar sende cem olur,
Müşfik bağrın yarasına em olur.
Ormanların kurda kuşa yem olur,
Yanar bağrında köz Güzel İstanbul…
Halkınla her zaman güzeldir aran,
Hoşgörün tükenip kaybolmaz bir an
Eyüp Sultan’ında okunan Kur’an
Beyoğlu’nda pop, caz Güzel İstanbul…
Güvercinler korur camilerini,
Martılar uğurlar gemilerini.
Unutmazsın küçük hamilerini
Dost bilmişsin bir kez Güzel İstanbul…
Toprakların altın, suların billur
Neyse aradığı göz sende bulur.
Seni görenlerin“ Maşallah” olur
Söylediği ilk söz Güzel İstanbul…
Kayıt Tarihi : 25.5.2010 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!