İstanbul Şiiri - Soner Keskin

istanbul seni anlatmaya kalksam iki satıra sığar mısın
cennetten bir hediyesin sen on sekiz bin alemi aydınlatan
ne besteler ne sözler yazıldı şanına bilmem farkında mısın
hiçbir söz seni yine anlatmaya yetmiyor yetmiyor istanbul

tarih seninle başladı ne imparatorluklara başkent oldun
dillerden düşmedi ay yıldızlı adın her devirde konuşuldun
mâhpâre güzelliğinin en şahanesini gönüllere koydun

hangisini anlatayım kız kulesini mi yedi tepeyi mi
iki medeniyeti birleştiren boğaziçi köprüsünü mü
hangi eserini sultan ahmedi mi ya da ayasofyayı mı
her tarafın buram buram ah lâlezar kokan herbir çehreni mi

emirgandan adalardan seyrine doyamıyor insan bakmaya
bir kız gibi ne kadar narinsin razı değilim sensiz yaşamaya
sen söyle hadi istanbul nerden başlayayım seni anlatmaya

dünyanın incisi yüzünü görenler bir daha unutamıyor
mıh gibi akıllarda gözlerin seninle zaman akıp gidiyor
bir tutku bir özlemsin kalplerde hemde çiçek açan yüreklerde
kimler geldi geçti diline dolamış herkes bir seni yazıyor
sevincimde sen hüznümde razıyım ben senden gelecek her derde

istanbul seni anlatmaya kalksam iki satıra sığar mısın
cennetten bir hediyesin sen on sekiz bin alemi aydınlatan
ne besteler ne sözler yazıldı şanına bilmem farkında mısın

SK 05.04.2010