İstanbul a kar ağlıyordu
Bende sana;
Ne olcak nerde duracak kader
İstanbul a soguk yagıyordu
Bende sana yanıyordum Aglıyordum
Durmadan saganak şeklinde
İkimizde durmuyorduk
Sen üşüyordun ben ise yazdan kalma bir gün yaşıyordum
İstanbul a ha bire göç alıyordun
Bense içimdekileri dışarı atıyordum..
Durmaksızın kararlı bir şekilde inatlaşıyordun
Bense kaderime razı yaşıyordum
Bir gün hatta bu gün karar aldın
Kalmayacak güçsüzler bu şehirde diyordun.
Bense seni köle yapacagıma yemin ediyordum.
Kayıt Tarihi : 25.1.2010 02:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir soguk istanbul
![Adulera Ayza](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/25/istanbul-1177.jpg)
buda benim İstanbulum
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Şükür kavuştum sana, sen de kavuştun ya bana,
Ben ki seninle hükmettim tüm çağlar-ı cihana,
Selam olsun hocam Yesevi, dedem Oğuz hana,
Bre İstanbul! Hünkâr-ı Fatih benim, ben Fatihim.
Bilal Özcan
mevsime uygun güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok güzeldi..
mutlu yıllar dilerim.
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..
akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
NOT: wep sitem:
www.atlassiir.com
TÜM YORUMLAR (2)