Güneş doğmadan evveli
Bir ezan sesi ile uyanırsın uykundan huzur içinde...
Eşsiz bir gurur ile doğuşunu seyredersin güneşin,
Saat ondur artık;
Bir kilisenin çanı ile derin bir nefes çekersin,
Çıkıp sokaklara, istanbulun ile sevişmek istersin.
O mis toprak kokusu,
Boğazın, hele de Sarayburnu'nun karşı koyulmaz akıntısı,
Alır senden seni,
Birden koyuverir,
Esmer, dalgalı saçlı İstanbul adlı yarimin kollarına...
İstanbulum benim, bir tanem...
Vatanımda, vatanım dediğim yeganem...
02.05.2009.Cumartesi - 20.32
Erbil KutluKayıt Tarihi : 2.5.2009 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!