İstanbul Şiiri - Seyfi Ali Yaşar

Bu şehri bilirmisin sen?

Geceleri yalnızlık kokar
Sessizlik yankılanır ruhunda
Silinir tüm korkuların
Karanlık bir başka yağar saçlarına
Birşeyler dolar içinde
Aldığın her nefesle

Arada birde olsa
Çınlar kulakların
Eski aşkların gelir aklına
Oysa eskiyen duygular mı
Yoksa senle beraber
Yalnızlığın mı çözemezsin

Bu şehir bulmaca misalidir
Her yeni günü bilinmeyen
Bir gece armağan eder insana
Tabi nadirde olsa
Bir başka kokusunu salar sokaklara

Denizine uzaklığın farketmez
Bu şehrin insanları alışkındır
Yüreklerdeki dalgalara
Ve asla gel-git yoktur
Bu kıyılarda
Onun içindirki
Tutku dolu olur aşkları
Her gece kendini
Samanyolunda arayanlarmı dersin
Dipsiz boşlukta yananlarmı
Hiç sevdiği olmasada
Seviyorum diye haykıranlarmı

Her yeni gün milyonca hayali yıkıp
Milyonca hayal kurdurur
Ama en büyük hayal
Kendisidir oysa
Yoksa!
Böyle bir şehir hiç olmamıştır
Sokakları,
Kıyıları ve tarihi

Her kimse kim hiç farketmez
O umulanı yaşatmak için
Aşkını dağıtır insanlara...