İstanbul Şiiri - Şevket Coşkun

Doğum yerim sen değilsin ama
Yaşamımım çoğu seninle geçti.
Sende çektim acıların en büyüğünü ama
Mutluluklarımda sende doruğuna ulaştı.
Sokaklarında aç susuz dolaştığım oldu ama
Boğazlarında yedim yemeklerin en güzelini
Sende tanıdım insanın en vefasızını ama
Dostlarında tanıdım en katmerlisini.
Gecelerinde ağladığım oldu ama
En karanlık anında hatırladım gülmesini.
Cezaevlerinde de yattım ama
Lüks otellerinde de geceledim.
Bir avuç toprağına hasrettim ama
Bahçede yetiştirdim domatesin hormonsuzunu.
Öğrencisi oldum en cahilinin ama
Öğretmeni de oldum çok bilgininin
Ayrılığın en yamanını sende yaşadım ama
Kavuşmayı da sen tattırdın bana.
Sen benim doğum yerim olmadın ama
Adaysın öleceğim şehirlerin en yakınına.
Sana kaç şiir yazarım bilemem ama
Kaç tane yazılsa azdır İstanbul.
Şevket Coşkun
28/04/2001 Saat:18.00