İstanbul.1 Şiiri - Murat Duman

İSTANBUL.1
Çıktım Çamlıca’ ya seyran eyledim,
Var mıdır emsalin eşin İstanbul?
Çehrene gönlümü hayran eyledim,
Altındır toprağın taşın İstanbul...

O yüce Peygamber methetmiş seni
Fatih Sultan Mehmet fethetmiş seni,
Ulusum kendine yurt etmiş seni,
Surlara dayanmış başın İstanbul...

Dillerde söylenir mahallen köyün,
Yaşayan tarihsin aslınla övün,
Eyüp’te akıyor buz gibi suyun,
Eksilmez yağmurun yaşın İstanbul...

Haliç’te kayıklar boğazda gemi,
Sevdalı âşıklar sürerler demi.
Denizde ararlar martılar yemi,
Sahilde ötüşür kuşun İstanbul...

Ecdat yadigârı bayrak inmesin,
Eğilmesin başın azmin dinmesin,
Yaktığın meşale asla sönmesin,
Gerçekleşsin arzun düşün İstanbul...

Dünyanın gözü var, sinsi emeli,
Şehit kanı çıkar kazsan temeli,
Tarihini gören boyun eğmeli,
Tarihe beşiktir döşün İstanbul...

Top kapı sarayın dillerde gezer
Örneksin dünyaya,deymesin nazar
Şairler oturmuş methiye yazar
Âlim yetiştirmek işin İstanbul...

Maneviyat tütersin bir uçtan uca,
Kutsamış fethini yüceden yüce,
Gündüzün akşamın şiirde hece,
Kudretten çekilmiş kaşın İstanbul...

Süleyman iye’de susmasın ezan,
Yurdunu terk etsin huzuru bozan,
Fakirlerin doysun kaynasın kazan,
Yoksullara yeter aşın İstanbul...

Murat Duman derki sözlerim arı,
Senden ayrılanın artar efkârı,
Yurdumun gül zarı, nazlı baharı,
Vatanda gül açar kışın İstanbul...
20.04.2005 ANKARA