ANILAR…ANILAR…
ISTAKOZUN SESSİZ ÇIĞLIKLARI
1960 lı yıllar, Mudanya da Halit Paşa Mah. de oturduğumuz zamanlar. Sabah kahvaltısını yapmış, babamı işine yolcu etmiştik. Biz ablamla birlikte ortalığı toplarken kapı çalındı. Ablamın kapıyı açmasıyla çığlık atması bir oldu:
"Ayyy! bu ne böyle?” deyip kapıyı kapattı.
Kapı tekrar çalınınca annem mutfaktan çıktı:
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;