İştahım Kesildi... Şiiri - Sadullah Celik

İştahım kesildi...
İnsan eti mi yiyorum?
Ne eti yediğim belli değil?
Bu ne tiksinti böyle
Bu ne bitmez çile...

Yokluk köşelerinde dövülmüş gibi
Taciz edilip sövülmüş gibi
Geleceğim lime lime edildi
İştahım kesildi...

Eskiden küçük bir günah işlese
Yerin dibine girmek isterdi insan
Şimdi insafsızca işlenen günahtan
Tiksinerek, utanır oldu hayvan.

Yüreğim iki taş arasında ezildi bugün
Vicdansızca yaşamak vicdansıza düğün
Sular küskün aktı
Geçtiği yerlere yaşlı gözlerle baktı
İştahım kesildi...

Çocuğun sütten kesilmesi gibi
Bir kabus bıçağıyla rüyaların kesilmesi gibi
İştahım kesildi...

Yürekleri kökünden kesen
Nice toplumsal olaydır
Acı bir rüzgardır uzaklardan esen
Gözlerdeki yaşı durdurmak dile kolaydır
Bu manzaralara bakarken içim eridi
İştahım kesildi...

Keşke dünyayı kirlettiğimiz kadar
Sizleri kirletmeseydik
Hayat, cennet gözlerinizde solmayan bahar
Keşke geleceğinizi cehenneme çevirmeseydik

Siz masumlar olmasanız
Allah rahmet etmez bize
Sevgiyle kalbimize dolmasanız
Ulaşmak ne mümkün şefkat izine

Bu gerçeklere hep arkamızı döndük
Sizlere anlatamadık bir lamba gibi söndük
Lütfen affedin bizleri
İştahım kesildi...