İstabul Karanlık ve Soğuk

• 

  Gül Keleş

  İstanbul bu gece söndürdü ışıklarını
  Martılar sessiz sedasız uçtu kıs kulesine
  Medcezir ışıldıyor deniz fenerinin yerine
  Etrafında dönüyor karabataklar
  Uzakta balıkçı kayıkları ağlarını atmış
  
  BİRTANEM SENİN IŞIKLARIN HİÇ SÖNMESİN HERZAMAN YANARAK OLUN TAM PUANLA SEVGİMİDE BIRAKTIM
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  İbrahim Değerli

  AHHH. şu istanbul flimlermi çekilmedi adına, şarkılarmı söylenmedi adına.. Okuduğum müstesna şiirlerden biri, okurken şiiirin bir köşesinde unuttum kendimi .saygımla........

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Hüseyin Çubuk

  Duygulanarak okuduğum güzel şiirinizi ve o güzel şair yüreğinizi tebrik ediyorum sevgili Saadet hocam..
  
  Nicelerine dileklerimle..
  Saygı ve Selamlarımla..

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Mustafa Bay

  Şehirler ve insanlar birbirine benzer...
  Vicdanlıysa şehrin sokakları, kimseyi aç, açık bırakmaz... Köşe başında bekleyen bir el uzanır, çeker yetimi, garibi, kimsesizi...
  Başını okşar.. Açar sofrasını...
  
  Ama yitirdik o hasletimizi maalesef... Sokaklar hiç tekin değil... Ürküten bir sessizlik, korku ve endişe geziyor karanlıkta..
  
  Tebrikler şiire Saadet Hanım..

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Naime Özeren

  Hiç umutlanma canım... kalmadı öyle vicdanlar. Şehir uyansa da uykudan insanlar uyanmıyor bir türlü. Kutluyorum bu duygu yüklü güzel şiiri Saadet' ciğim. Nicelerine. Sevgimle...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (13)