Güz şehr-i Şiiri - Ferdi Yavruöztürk

Öyle ya İstanbul dayım
Sanki yokmuşum.
Saatlerdir bir simgeye bakıyorum
Sonra niye yokmuşum.
Masa var karşımda
Bir demlik, ıslanmış şeker ve kirli bardaklar,
Yani masa var karşımda.

Hiçlik diyorum aynada bakışarak
Doğru ya !
Daha yaşlanmamıştım
Aynadan kaçışmıyordum kirli sakallarımla,
Kirli çarşılar, sokaklar, çıkmaz sokaklar, tozlu parklar.
Kalpler miydi kalp bildiğim?
Kulaklar mı duymakla sezdiğim?
Gözler miydi sadece görmekle yetindiğim?
Yaşlı avuçlarım eflatun parkları geziyordu bir, bir
Ölümümden bir parça vardı!
Duvar köşelerine sığdırdım şiirlerimi,
Ve gezdim eski mezarlıkları korkarak.

Bir kedi tek gözlüydü
Yeşile çalan tozlar sarmıştı gözünü
Oysa yağmur beyaz gömleği çoktan giydirmiş İstanbul'a
Var mıydı aranızda kedilerden anlayan ?
Varsa bir tütün sarsındı bana!

Oysa şiir yazacaktım çok farklı bir şehirde,
O şiiri öpe koklaya bağrımda.
11.21.2018