Issızm Şiiri - Murat Demir

Aynalara bakmazdım o var iken yanımda
Üzülüp ağlamazdım yaşarken her anımda
Şimdi içim yanarken, gittikçe artar sızım
Bir o kadar kimsesiz, bir o kadar ıssızım

Sahilimde dalga yok çöl olmuş sanki kıyım
Beni yolda bırakan hala derki haklıyım
Şimdi karanlıktayım, aşk desen ışık sızmaz
Gönül hücrem buz tutmuş, onsuzki hiç ısınmaz

Artık yıldızlar parlar ay batmış ya içimde
Hemde rengarek, hemde, hepsi farklı biçimde
Dağlarıma kar yağmış, dumanı başka bela
Burda bir can ölüyor, görmez gözleri ela