gökte yetimdim
indirdin yere bir bakışla
ellerimi tutup birden
atlattın sekilerinden
yanlız şehrin
sokaklarda ıssızlık yürüyordu
bedenimin ötesindeki gizli gömüye
yazık olmuyor mu
gücenmek
özlüyordum gülmeyi
öfkeyi bilmeden
yazık olmuyormu
sana bana
bu geliş gidişler
iniş çıkışlar
boşuna mı söz verdik
yalancı yemişlerimize
yerli cennetten
hadi
alda gel öfkeni
sok ellerinle
sökmeden nakışlarını
aydınlık yarınlarına
kalbimin
Kayıt Tarihi : 15.7.2008 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklar gibi görüyorum kendimi.
Ben mi çok istiyorum
Yoksa sen mi azalttın kendini
Sessizliğin..
Sensizliğin en acı hali..
Söyle sana,
Yapsın elinden geleni
Kavuştursun bana seni..
Bak şimdi!
Yine sensizlik geldi..
O kadar çok konuştu ki
Ağlattı beni!
Peki ya bensizlik
Sana bir şey söylemedi mi?..........dizelerinize hiç yabancı bakmadım...o yüzden bende düet yaparak katılmak istedim....benci cümlelerinize saygılar..
TÜM YORUMLAR (1)