Yaşadığım bu şehir boğuyor beni.
Kaçıp kurtulmak tek dileğim,
Issız sessizlik ortasında var olayım.
Sadece doğal sesler olmalı.
Cıvıl cıvıl kuş sesleri.
Hafifçe esen rüzgar uğultusu.
İçime dolan doğanın o eşsiz kokusu.
İstemem ne telefon sesi.
Ne televizyon, ne medya gürültüsü.
Issız doğada alabildiğince özgür,
Çılgınca koşmak isterim.
İskenderun; 16 Ekim 2009
Tayfur IşıkoğluKayıt Tarihi : 16.10.2009 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şehir karmaşasından uzak ve Sessizliğe duyulan özlemim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!