Öyle bir derde düştüm
Asla dermanı yok.
Ne yiğit insanlar, gördüm
İçinden çıkanı yok.
Artık iş, Mevla’ya kaldı
Asla ümit, kesilmez
Ömrüm, tükense bile
Rahmetinden, bir şey eksilmez
Ben aciz bir kulum
Elimden bir şey gelmez.
Her şey ondandır.
Rahmetinden, bir şey eksilmez
Yalvarırım, Yüce Mevla
Bana, merhamet eyle
Ben bu yolda, kaldım aciz
Bu kuluna, rahmet eyle
Gece olur, uyku girmez gözüme
Artık kimse, inanmaz sözüme
Güvenim kalmadı, özüme
Yarabbi, sabır ver bana
Tahsin’iyim, arar arar dururum
Bir iş olsa, bin bir yerden sorurum
Sabır ver bana, kırıldı gururum
Yarabbi, yoksa ben bu yolda ölürüm
Ankara-1983
Kayıt Tarihi : 24.8.2011 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1983 yılı askerlikten tehris oldum geldim bir türlü iş bulamadım evli bir çocukda var. Çok aradım birtürlü iş bulamadım onbir aylık işsiz kaldım işte ogünkü duyguyu yansıdan işsizlik şiiridir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!