Issızlığın Senfonisi Şiiri - Metin Akden ...

Ben bir müddet yokum
Yalnızlığı yalnız bırakmayın
Ara sıra parka götürün
Şefkat gösterip gıdığından öpün
Ona gerçekleri söylerken
Kelimeye saygı duyun, -kelime kül'dür
Aklına küçükken oralet içtiği geliyor

Giderken mutluluğu sehpanın üzerine bıraktım
Sehpa kırık olan bacağını
Bir güvercinle tamamladı

Hangi yoldan gidilir alışmaya
Bilmiyorum, bilenlerin hepsi öldü
Ben bir müddet kitap ayracı olarak
Kalbimi kullanacağım
Hangi sayfada kaldım, bilmiyorum

En çok, kibrit çöplerinden yaptığım
Öykü karakterlerimi özleyeceğim
Bire birde adam geçemeyen şiirlerimi
ve hayvan hakları için örgüt kurup
Çığ gibi büyüyen kedileri özleyeceğim

Ama Ece Ayhan edebiyatımızın
En iyi kadın şairidir diyenleri
Özlemeyi düşünmüyorum

Bir müddet yokum
Annem yokluğumu dolapta saklayacak bozulmasın diye
Döndüğümde
Annem yokluğumu askere yollayacak

Bir müddet sorulmamış bir soru olarak yaşamayı
Ruhumdaki sokaklara noktalı virgül kullanmadan
Anlatmaya çalışacağım
İmgeye yapılan saldırılardan dolayı
Parantez, parantez olmaktan çıktı iyice

Oldukça objektifim
Ama oldukça taraflıyım

Bağışla, ben en çok Roza'yı sevdim
Roza'yı en son sakladığım yeri bulamıyorum

Düzen bir düzensizlik çeşididir
Her koyunun kendi bacağından asıldığı
Bacak bacak üstüne atarak dinliyor dünya kısık sesli şarkıları
ve her kent kendi ölülerini götürür yanında
Yut! Boğazına takılan kaktüs hissi veren ülkeyi
Genzim: hoşça kal deposu
Vicdan: Anlamı mahkeme kararıyla elinden alınmış bölge
İnsaf: Göğsümün susmayan davulu

Yüzü hep makyajlı ama ağzı ceset dolu
Bu tiyatroda doğdum
Bu tiyatroda ölmeyeceğim
Tiyatroyu afife almayın

Neden kırk yaşında doğar her çocuk
Neden seni hep farkında olmadan seviyorum
Özür dilerim
Bu soru daha önce sorulmuştu

Neden her sokağa çıktığımda
Köşe başları hep rulet oyunları

Neden?

Ne zaman isyan çıksa ezilenler sokağında
Bilenmiş bir bıçağı davet ediyor göğsüm
ve öfkemi parmakla gösteriyor bütün polisler

Tanrı büyüdüğümü söylemiş bütün dost hısım ve akbabalarıma
Tanrının ağzı iyi niyet kokuyor
Ohal'de yaşamanın sonrası; travma
Ne çok azınlık
Ne çok sürekli sağa çeken bir arabada yolculuk

Giderken içimdeki şehrin tüm uşaklarını söndürdüm
Rahat uyuyun
Ama düşümle tırnağımla kazandığım
Bu yalnızlığın onuruyla oynamayın