Issızlığın Ortasında Şiiri - Zafer Çağlar

Issızlığın ortasında,
Yaşıyorum yapayalnız,
Bakıyorum gökyüzüne,
Ne ay var,ne de bir yıldız.

Çökmüş alaca karanlık,
Her yerde kara bulutlar,
Hayalinle yaşıyorum,
Tükenir mi hiç umutlar!

Bu ıssızlık ve yalnızlık,
Perişan ediyor beni,
Bitsin artık şu inadın,
Sen de seviyorsun beni.

Aşkımı haykırıyorum,
Duysun diye dağlar taşlar,
Gel,yeniden başlayalım,
Geçmişte kalsın yanlışlar!