Issızlığın Ortasında! Şiiri - Mehmet Sar ...

Bir savaşdan çıkmış gibiyim, kimsecikler yok ortada! ..
Şimdi ise boşuna yapılmış bir savaşın moloz yığınları arasında,
Parçalanmış kalplerin bedensizliğinde,
Sonsuz zannettiğim sevdamın sonunda;
Yaşıyorum yalnızlığımı kimsesiz kalmakla! ! !

Dost arasam yok! ..
Vefalı bir yar desem o`da yok! ..
Ana-baba desem kavgamın öncesinde;
Ellerini bile öpemeden bırakmıştım başka bir alemde! ..

Şimdi ise yüreğimde medcezirler,fırtınalar, birbirinin ardından kopmakta!
Parçalanmış bedenlerden daha ciddi acılar içindeyim;
Hayatta iken sadise sadise ölüm hakkımı istiyorum!
......................................................Ölüm hakkımı istiyorum!

Bu bir ironi ve dile getirilişi,
Kimsesizliğin verdiği acının doruğa ulaştığı anda;
................................................Tahammülsüzlüğün sesi! ..
Yalnızlık!
Yalnızlık ıssız bir gece gibi;
Ne nefes var ne de uluyan bir köpek sesi! ..
Tanrı`m, şimdi anlıyorum ve ödüyorum cezamın bedelini! ..
Ama bil!
Pişman değilim yalnızım;
......................Bu yalnızlığın sesi!
Ve yankılanacaktır her yerde sesim;
Bilinsinki bu yalnızlığın sesi ve yankılanmak için;
Ne nefes ister, ne de başka bir sesi! ! !
Dinle!
Kulak ver!
O her yerde!
..................................

10.09.2004
01:58
Cm.