Issızlığın Güncesinde Şiiri - Çağlar Varol

Gece çöker
bütün evler
mimarisinde sessizliğin
övüntülerini bırakıp
uzanmalı çocuk
sarılarak mecalsiz anılarına

güvendedir artık zaman
heybesinde ayışığının
ve bize gömülmek kalır
kendi kırılgan iklimlerimize

ıssızlığın güncesinde ancak kuşlar
bir adam köşeyi dönüp uzaklaşır
sonra anılarıyla danseden perdeler
kimsede güneşe dair
bir söz kalmamalı

gece çöker
bütün eller
yalnızlığa kenetli...