Issızlığım Şiiri - Hasan Yaşar

ne zaman
bir şeyin iyi yanı düşse payıma
suçluluk duyardım eskiden,
ne zaman çoğul bir yalnızlığı
aydınlıklara çıkarsam
tırnaklarım kanar yeniden.

dedim ya;
pencere pervazına asılı gülücüktür
pısırıklığım
ve dört döner
hep dert yanar armonisi bozuk
ıslığım.

zaten
sıra bana gelince akşam olurdu
ansızın
yalan yere güler
yanımda
önde gideni arsızın.

dürüstlük mü?
hani şu dinlilerin
dinsizlerden öğrendiği mi?
ben kaybettiysem,
dünyanın geri kalanı da
iyi çocuklar da
çoktan vazgeçmişlerdir.

bana
güzel yanıtlar
almayı umduğunuz
sorular sormayın
mermisi kalmadı
dürüstlük silahımın.

ve dört döner
hep dert yanar armonisi bozuk
ıslığım.
içinize ders olsun
ıssızlığım…