İşsizin Günlüğü Şiiri - İbrahim Bayraktar

Bir sabah kalktım erkenden,
Dışarı çıktım, etrafıma bakınıyorum yalnız,
Esen lodos rüzgarı başımı serinletiyor,
Bense farkında bile değilim açlığımın.

Düşünüyorum bugün nerelere gitsem?
Çalışacak bir iş bulmak için,
Boş gezmekle ömür tükenir mi?
El vermez ki bir dilim ekmek.

Ayağımda altı delik bir ayakkabı,
Çekerek derin derin sigaramı,
Yürüyorum şehrin geniş caddelerinde,
İmrenerek bakıyorum, göz kamaştıran vitrinlere.

Cebimde beş para yok, nasıl bineyim araca,
Karnımı zor doyuruyorum, sigaramsa borç,
Elbisem yırtık, pırtık,
Bayrama giyecek elbisem de yok.

İş yok, para yok, yiyecek yok,
Ev yok, bark yok, çoluk çocuk çok,
Geçim derdi, beş nüfus beni bekler,
Akşam eve nasıl gideceğim bilmem ki?

Yaşım beşti on oldu, şimdi otuz beş
Geldi gidiyor ömrümün yarısı,
Geleceğim hala karanlık içerisinde,
Bu ay kirayı nasıl vereceğim bilmem ki?

Kasaba borç, bakkala borç, manava borç,
Geldi gırtlağa dayandı,
De gidinin parası
Bizde ne zaman olacaksın?

Darphanemiz mi var para basacak?
Çıplak gezecek değiliz ya, alacağız elbet,
Aç gezecek değiliz ya, yiyeceğiz elbet,
“İyi bir fiyat söyle be Ahmet Efendi,
Bir daha bulamazsın böyle müşteri ha!
Çünkü kesik”

1983/ANKARA

(Not: 1983 yılında Genç Şairler Antolojisinde yayımlanmıştır.)