İşsizin Günlüğü Şiiri - Muharrem Güney

En kötü iş işsizlikten iyidir.
Çalışırken insanlar bunu düşünmezler.
İşlerinden yakınır dururlar:
Falanca bana bunu dedi.
Falanca bana böyle yaptı.
Tatil yok.
Dur durak yok.
Kronometre hızla döner.
Günler stresle geçer.
Bu iş bitse şu tazminatı alırım diye hesap yaparlar.
“ Peki ya akabinde iş bulamazsan bu tazminat seni ne kadar idare eder? “ dersin. Susarlar.
Ve iş biter o beklenen tazminat da alınsa,
O birkaç gün güzel geçtikten sonra,
Günlerin sancılı kısmı başlar.
Sabah istediğin saatte kalkarsın.
Ve o sinir olduğun telaşeli hazırlanmayı bile özlersin.
İletileri, portalları gözden geçirir.
Sonra dışarı çıkarsın.
Şehri arşınlamaya başlarsın.
Aynı kafelere aynı sinemalara gitmeler.
Amaç sadece vakit geçirmektir.
Tanıdık insanlar görürsün sokakta.
Derler: “ Oh ne güzel geziyorsun. “
Anlamazlar derdinden.
Böyle akşamı edersin.
Yemekten sonra ya aynı şekle devam,
Ya da iki satır birşeyler okumak, internette gezinmek.
Bir şekilde gece olur.
Belki binbir hayalle da umutsuzlukla uyumaya çalışır insan.
Sabah kalktığında bir de gördüğü rüyayı hatırlarsa,
İnsan o rüyayı yormaya çalışır hayata.