Issızım Şiiri - Suzi Ayyıldız

Tüm derinliğinde, hatta yokluğumla, ıssız ve yorgun…
Varamam ki istesem de, satır başlarına,
Cümlelerinin ortasına, dizelerinin sonuna,
Tüm uzak suskunluğuna…

Oysa daha önce de uğramıştım şiirlerine,
Yalnız seyyahları kıskandırırcasına,
İçimde büyüttüğüm diyar diyar topladığım dizelerimle…
Ne kadar uzakta olsan da,
Ben senin yorgun yolcundum.

Kırıklarla, döküntülerle,
Yaralarla, gözyaşlarıyla…
Öyle, yolunu bulamayan bir yolcuydum işte.
Sana her adım attığımda,
Geri geri giden bir yürekle…

Şimdi yine suskunum,
Kül olmuş duygularımla,
Alev almış, yanan, sarhoş hislerlmle…

Sonsuzum, asırlık suskunluğum…
Yüreğinde boğulduğum sessiz,umutlar kurduğum..
Hayalleri bitmiş, yağmuru bekleyen kelebeğim…

Şimdi öyle yorgunum ki,
Uyusam geçer mi içimdeki sensizlik?
Uyusam diner mi yürek kırgınlığım?
Uyusam silinir mi kaç defa ölmüşlüğüm?
Geçer mi geceleri koynumda uyuttuğum sensizliğim?

Şimdi sabahı öpüyorum,
Yaktığım tüm gecelerinde…
Tüm sana olan yorgunluğumla,
Issızım…