Issız Yıldızlar Şiiri - Mustafa Kemal Er ...

ıssız yıldızlar parlar da görmez kimseler içini,
hangi su damlasında okyanusu hatırlayabilir,
kendi yüreğine dönmesini bilmeyen.......

canıgönülden sevdim seni,
gönülü canından çıkardın kalmadı nefesi.....

hakikat AŞK'ın kılıcı kadar keskin
ve
bir o kadar da ateşinde eriyen masallar gibi inanılmazdır.....

gel-me,
git-me,
yanımda kal-ma,
uzak olsun ekleri sevginin yüreğin aromasını bozuyorsa.....

bütün siyahlıkların yanında turuncu kaldım beyaza inat,
benden başka seni giyen yok üzerine,
kaldırıp bir kenara atabilemedim ki gözlerindeki kaçışı.....

bu defa da iyileşemeyeceğimi bilerek yatıyorum uykuya,
alıştım neye olduğunu bilmeden,
çevir çevir hep aynı resim düşer gözlerimin önüne,
örümcek ağından av çalan bukalemunların rengi değişir hep......

hiç bir şeyin kalmasın iyice bak çekmecelerine kalbimin,
ben çıkarıp atmam sen boşaltırsın,
her kalktığında elini boşluğa atarsın,
perdeleri birinin açması lazım gözlerini ovuştururken......

gel kendini de götür,
kendine gel de beni bırak artık,
hiç bir canımı feda etmem kedi misali dokuzundan,
dört ayak üstüne düşerken ezilir kayıp mısraların sevgileri.....

tuzağa nasıl düştüğünü anlamaz kuzu kurdun dişleri arasındayken,
canı yanar da yanar.....

yalnız sen değilsin okları yastık altından çıkarıp vuran,
ben de değilim sadece güneş sandığına sırtını dönen.....

parmak ucundan tutarsan kayar gider yıldızlar,
''buraya nasıl geldim?'' cümlesi kurar kendini sessizce,
başın dönüyor değil mi?

çölde de hayat var ben biliyorum şimdi,
su tenimden fışkırıyor delici sıcaklıkların içinde,
o palmiyeyi bulduğumda anladım gölgenin değerini.....

inim inim inler saatler geniş zamanların içinde,
kumsalına yayılmış ayak izlerini doldurur dalgalar,
alır-götürür hep,
bir varmış bir yokmuş diye başlamaz her masal......

aşıktım,özgürdüm
sevdim zincirler sarıldı bedenime,
ayrılırken halkalarında eğe izlerini bulamadın değil mi?

diz çöktürtmek için ayaklarını kırmama ne gerek var,
kalbimi kırmana izin vermem yeterli,
dönüp baktığımda gözlerine,düşer yüzün
yüreğin eğilir utancından anlamazsın,

başka çiçeklere arı olacaksan iğneni de al yanına,
her koku veren sana tat vermez bakarsın......

gittiğine sevindim,
kalsaydın;
karanlık zindanlara çizik atıyor olurdum hala....

al boyanı,fırçanı ve renksiz kağıdını
nasıl istersen öyle salla kollarını,
vurduğun zaman ince saplı kısa kılların yüzünü sayfana,
çare bulunmaz kirlenen sevgiye,
ortasından geçen bir nehir ekleyemezsin gözyüzünü çiziyorsan......

söz aramızda,
nişan nazar boncuğu gibi asılı ağaçlarda,
düğününe gelmeyecek kadar sevmiyorum seni artık,

önce sen bas ayağıma nasıl olsa çekmeyeceğim bu aşkı yanında.....