Bir ürperti gibi yakınlandı
Dünyayı son kez sessizce öptü
Gül kokuları sardı vücudunu
Artık sonsuzluğu hayal etmeliydi
Rüzgar son kez saçlarını okşadı
Ilık bir nefes gibi içinden geçti
Elleri hafifçe sallandı,dili kurudu
Kulağında hışırdayan yapraklar
Yıldızlar gözlerinde yansıyordu
Ve ruhu yay gibi gerildi
Kanatlarını hızlı hızlı çırparak
Sessizce topraklardan uçtu semaya
Sanki sıcacık yuvasına uçuyordu…
Suskun //
Mikail DedeKayıt Tarihi : 12.11.2017 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!