Issız Sokaklarda Şiiri - Rıza Kuşcan

Issız sokaklarda geceye benziyordu yorgun, durgun hava...
Issız sokaklarda çeşme ağlarken sessiz, susuz...
Kaldırım taşlarıda düşünüyordu yorgun ve uykusuz...

Issız sokaklarda suskunluk cazgırları gözlerini açmış, dişlerini kıcırdatarak elem, keder saçıyordu dört bir yana...
Issız sokaklarda yorgun topraklar 'gel gel' diye yalvarırken,
ağaçlarda derin uykusunda hayâl-meyâl sallanıyordu...

Issız sokaklarda bir adam oturmuş, tuzaklarda düşünüyor,
karanlıklarda üşüyordu...
Hem karanlığın derinliklerinde buruk buruk gülümsüyor,
hem de bıyıklarını buruyordu...
Issız sokaklarda sessizliklere bir adam sığınmıştı, benliğini seyrediyordu...
Issız sokaklarda sessiz ve suskun bir adam sabırla sabahı bekliyordu...