Issız Sokaklar Beni Unutsa Bile

Heykelde dolaşan yapayalnız bir adamım.
Sokaklar bombş,dilimde bir şarkı
Seninle son vedaşatığım yerde bitiyor nakaratı
Gece çökmüş üzerime,ıslanıyor gözyaşlarımla
Ne kadar sana dair yaşanmış anım varsa
Atıyorum terkedilmiş gönlümün ücra mezarlarına
Caddeler bu kadar soğuk,sen varken titremiyorum
Sen yoksun artık vücudum sahipsiz,gözlerim yağmurlu
Şarkıyı yaşıyorum birebir hayallerimde,
Adını her tekrar edişimde büyüyor özlemin içimde
Korkuyla karışık haykırışlarım sensizliğimin nihayetinde,
Gözlerimdeki buğulu hayalin düşerken engin denizlere
Sana söylemek istediğim bazı cümlelerim var
Beni karanlıkta terketmeden önce

Beni gözlerinde kaybetsen,bidaha hiç doğmasam
Bildiğim tüm doğruları senin yeşilinde unutsam
Başımı dizlerine dayayıp kifayetsiz hıçkırılara boğulsam,
Yıllar sonra ıssız sokaklar beni unutsa bile,
Senin içinde tatlı bir anı olarak kalsam...

Gecenin gizemini bir an için bozan keskin çığlık,
Bu benim çığlığım! ! !
Bütün duvar diplerine,anayasalara yazılsa adım
Hayalinle,seninle geçirdiğim her anı,
Boğuk gecelerde yaşamaya çalıştım.
Yüzümdeki çizgiler,ilk yaşlılık belirtileri
Gözlerinden arda kalan bir meçhul enkazım
Senle başladı 32 yıllık hayatım
Her anı apayrı mücadelelerden ibaret
32 yıllık deneyimden kalan bana
Tamamlanmamış şiirlerim,
Senden kalan tatlı bir anım,
Yakılmış ve parçalanmış fotoğraflar,
Yokluğunda solan güller.
Sayfalardaki derin haykırışlarım
Unutma sensiz geçen her yirmi dört saatim
Tertemiz bir güne hüzünle başlayışım...

Beni gözlerinde kaybetsen,bidaha hiç doğmasam
Bildiğim tüm doğruları senin yeşilinde unutsam
Başımı dizlerine dayayıp kifayetsiz hıçkırılara boğulsam,
Yıllar sonra ıssız sokaklar beni unutsa bile,
Senin içinde tatlı bir anı olarak kalsam...