Sokaklar Şiiri - Barış Özmen

SOKAKLAR

Yalnızlık sadece Allah'a mahsus,
Dünya zindan ben yalnızlığa mahpus.
Yürüyorum zemheri karanlıkta,
Sokaklar ıssız, hava soğuk yol pus.

Ne yaparsın boş dünyayı mal ile,
Tefekkür ettim hali kemal ile
Şahidimdir ağaç yaprak dal ile,
Sokaklar arsız, karanlık bir hal ile.

Karanlık çöktü zor burda yürümek,
Fark etmez yürümek yada beklemek
Güneş doğmamak üzere sönecek
Sokaklar ışıksız lambalar titrek.

Sarhoş etti dünya beni körkütük
Ay göğe gizlenmiş yıldızlar sönük.
Kapılar kapandı perdeler örtük.
Sokaklar aşksız ruh vuslata dönük

Barış’ım bu dünyayı anlamadım
Bana dost kalan sevap ve günahım,
Zalime kalmasın son güne ahım.
Sokaklar necatsız Haktır felahım

Ağrı’lı Barış Özmen