Issız Oda Şiiri - Halil Ömer Keskin

Issız odada hergün ağlayıp uyanmayı
Hasretinle savrulan parçalanmış kalbe sor
Herşeye katlanırken yokluğunla yanmayı
Kâinatı yıkılan sırçalanmış kalbe sor

Kalpten kovulan gönül yalnızlıkla barışır
Kimsesizlik bastırır, hayallere karışır
Çapraz sorguda akıl hülyalarla yarışır
Kafesten kaçar yürek, gelince bedeni dar

Doğrulur insan birden ruhuna umut serper
Cisminden kurtulunca yarına kanat çırpar
Uçarken son gücüyle, sevgi duvarı çarpar
Yıkılır sırlı duvar, arkasında bekler yâr

Viran gönül şehrinde bitince yüzsüz talan
Çekilince aradan, mâzini senden çalan
Gönle dokununca göz söylemez asla yalan
Durma, haykır aşkını, sonsuza dek aşkı sar

Ömer KESKİN 19.09.2019