Gönülden bağlı bir al pencere açmıştım
Göğün doruklarına, en yücesine kurulur
Cihan’ın son ücra köşesindeydi Cennet’i
Yemyeşil nur köprüsüyle, uzandıkça uzak
Etrafına yükselir göğüs kafesimin içinden
Benimdi muhteşem çiçeğin ıssız mağarası
Sarmaşığın önünde ki pencereyi açtım
Muhteşemdi, benim olan ıssız mağara
Canı gönülden saygıyla evreni kutladım
Göğe yükselen kitabın sayfaları kopardım
Neşeli, umut köprülerinde sallanıyorum
Kayıt Tarihi : 2.7.2019 08:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hasret ve aşk...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!