Issız, Işıksız Şehrin Sığ Kalabalığında Kayboldum
Pas tuttu umutlarım sessizliğine,
Küf tuttu yüreğim sensizliğine,
Neredesin sen sabahım, alışkınım yalnızlığına
Neredesin sen gecem, alışkınım sensiz olan kokuna
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta