Issız, Işıksız Şehrin Sığ Kalabalığında Kayboldum
Pas tuttu umutlarım sessizliğine,
Küf tuttu yüreğim sensizliğine,
Neredesin sen sabahım, alışkınım yalnızlığına
Neredesin sen gecem, alışkınım sensiz olan kokuna
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta