Issız Geceler Şiiri - Mustafa Duyar

Gece karanlığı çöktü gönlüme,
Issız gecelerde ağlayan oldum.
Dokunmayın benim bülbülüme,
Issız gecelerde ağlayan oldum.

Geceler sessizce hayat sürüyor.
Yavaş adımlarla ayak yürüyor.
Hüzünlere dalıp yaşım büyüyor.
Issız gecelerde ağlayan oldum.

Gökteki yıldızlar sanki ağlıyor.
Ayın etrafında gönül bağlıyor.
Yere akan yıldız yürek dağlıyor.
Issız gecelerde ağlayan oldum.

Zamanlar dolupta kamer solmuyor.
Cefaları çektikçe yüzüm gülmüyor.
Damarımdaki kan sıcak olmuyor.
Issız gecelerde ağlayan oldum.

Kangallımustafa gece yormuyor.
Dostları gelipte haber sormuyor.
Hayatı sevipte uzak durmuyor.
Issız gecelerde ağlayan oldum.