Geceler bir şiir gibi biterdi.
Balkonlardan izmaritler düşerdi.
Sokaklar dumanlar içinde kalırdı.
Kimsenin gözüne uyku girmezdi.
Monarosa sokakları izlerdi,
Sezai Karakoç yağmurları dinlerdi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta