Issız Gece Şiiri - uğur demiröz

Yalnız ıssız ve hüzünlü sokaklar
Saat 24/ü vurduğu zaman
Ay yalnızdı bu gece
Yıldızlar saklanmıştı gecenin koynuna gizlice
Ayın ışıkları titrekti
Hoşnut değil/miydi bu yalnızlıktan acaba

Caddede yürüyordu bir adam
Ağzında sigara elleri cepte
Sigarasının dumanı
Kapatıyordu ayın tenini
Zavallının gözü yaşlı üstü perişan
Issız ve karanlık meraklanmıştı biran

Çekti bir nefes daha sigaradan
Attı yere ezdi,ezdi,ezdi
Sanki aklından geçenleri ezer gibi
Devam etti yoluna
Karanlık bir sokağa girdi
Kayboldu..
O anki sesssizliği bozan bir iki öksürük sesi
Tekrar büründü eski haline
Karanlık caddeler ve sokaklar