O ıssız ev, bir de kilitli kapı
Doğup büyüdüğüm; işte o yapı
Unutuverdik, hem ekini sapı
Gurbet, sonra ölüm ayırdı bizi...
Girince, gelmedi, ANA’mın sesi
Sanki bir yerlerde idi, nefesi
Yine hafta sonu, gün Cumartesi
Gittim amma göremedim anamı
Gözüme takıldı, kapının kolu
Kolay mı her taraf hatıra dolu
Titrek çene, gözüm yaş tuttum yolu
Dar geldi ev, görmeyince ANA’mı.
Hakkı Yurtlu
Kayıt Tarihi : 26.2.2018 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!