Kan doldu avuçlarım tutamam artık,
Bıraktım boşluğa kanlı ipin ucunu.
Yalnızlık denen kutsal zevki tattık,
Gelse kucaklayamam koca acunu.
Bir teknem var, bir de ben varım,
Olta atarız kafamın içinde. Rastgele!
Bir yılda dört mevsim her gün akın,
Beşinci mevsimde döneriz düşüncelerle.
Kahverengi perde dur durak bilmez
Her saniye tiyatro oynar bu diyarda.
Koltuklar yoktur çünkü izlenmez
Herkes başrol olmuştur. Yok figüran da.
Ben oynamayalı epeyce zaman oldu.
Bana biçilen sahtece rolü beğenmedim.
Zaten sahne usta oyuncularla dolu.
Belkide onlar gibi oynamayı beceremedim.
Bu yüzden ıssız bir hayat seçtim,
Her şeyden gizliyorum öylece.
Bir gün perdenin arkasına geçtim,
Ara sıra izliyorum öylece.
Kayıt Tarihi : 30.5.2020 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu coşması nehirlerin akması var,
Tokmağı sonuna kadar VUR artık,
Kaldığın yerde çiçekler konuşurmuş seninle,
Bahçende ise sebzeler meyvalar binbir çeşitmiş,
Kuşlar ağaçlar zikir içinde,
Görünce senide sana selam dermiş,,
Bu nasıl yalnızlık ve içine çekilmekmiş,
Kıskandım seni kelamlarını görünce,
Yaşadığın alemi de bilince,
Söyle dostum neredesin söyle,
Bana da bir yer var mıdır öyle bir yerde,
Issız bir hayat ile bir izdivaç,
bide girelim böyle bir dünya evine,
Müsaade et dostum dost olalım seninle...
şiirinden aldığım ilham ile sana seslendim yüreğine sağlık üstadım
,
,
Bir bile çoktur bazen, bazen ise yüz bile azdır üstadım. Gönül denilen bu vesaite bazen yalnız binmek gerek. Kafasının içindeki manzaraları seyretmesi gerekir insanın. O güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)