İşsiz destanı Şiiri - Hüseyin Demircan

salar kaşık ister kıyma yok dirhem
şehla gözü şaşı şaşı işsizin
belkide olur bir yaraya merhem
tarhana çorbası aşı işsizin

adeta gam keder merkezi üssü
şu fani dünyanın yokmudur ıssı
içinde derin bir yalnızlık hissi
boşalır gözünün yaşı işsizin

bacakta eskimiş püskümüş donlar
çıksa çarşı pazar gecenin onlar
nihayet parasız olduğun anlar
eğilir boyunla başı işsizin

iş aranır iken sitesi ipek
hep der korumalar ısırıp öpek
sanki bu sokakta başıboş köpek
eksilmez sırtının taşı işsizin

mülakat ortamı ötmesin borun
psiko baskıdan sen sen ol korun
ilerlemiş yaşın oluyor sorun
gözünün üstünde kaşı işsizin

önünde ayyaşlar içiyor bira
içinde tünenen şu evi kira
kırık cam çerçeve üşüyor zira
haziran ağustos kışı işsizin

şairsen sermaye kalemle hokkan
kağıdı almaya yetmeli cukkan
veresi yazmadık şu bakkal dükkan
sözcük anlamı corc buşu işsizin

kendi lisanı az ister iken kek
inan senden benden dahada erkek
azgınca saldırır değildir ürkek
zebildir kargası kuşu işsizin

sarılma hususu başa darısı
kimi yorganlara kimi karısı
sesler kesilince gece yarısı
başında kasavet huşu işsizin

hiçte hoş görünmez saplanan batak
kurtulmak lazımdır hemi çok atak
gömülmek içine kuş tüyü yatak
zengindir hayali düşü işsizin

ömrü bir destanı avare olmuş
bağ bahçe gülleri bitmeden solmuş
borular açıkta suyuda donmuş
akmıyor banyosu duşu işsizin..