Issız derin bir yalnızlığım

ıssız derin bir yalnızlığım
düşsen kaybolursun içimde
geceler upuzun soğuk ve yağmurlu
karanlık her sokak benim
çıkmaz her sevda!

yalan değil!
yalnızlıktan çatladığı dudaklarımın
yalan değil!
düşlerimi üç kuruşa sattığım
soğuk duvarlardan söküp içimi

nefret ettiğim yalan değil
birbirine hissizce değen tenlerden
ve kendimden meçhul yaşadığım
yalan değil!

ıssız kör bir yalnızlığım
her gece düşerim içime
nereye, hangi yol hangi cadde
bu ben miyim!
kendimden bile zamanı çaldığım
yalan değil!
adını alnımdan sildiğim
duvarlara vura vura
parçalarcasına...

yalan değil!
geceleri düşman olduğum
kendime.
ben, benim, ben olanım
yalan değil aldığım her nefes
ben yalan değilim
şu koskaca yalanın içinde....