Taş, yerinde ağırmış; ben de ağırdım
Kendi gürültüme kendim sağırdım
Köylüyü, kentliyi bana çağırdım
Ne aldımsa içimde öğüttüm durdum
Bilemezdim suyum nerden gelirdi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
