Sen yüreğimin
Bir türlü bulunmayan adresinde,
Çocukluğuma ait bir iz gibisin.
O günlere ait bir koku, bir şarkı, bir ses gibi
Sen geçmişim gibi,
Hiç koparamadığım bir yerimsin.
Seni sevdiğimi inkâr etmek,
Kendimden kaçmaktır
Nasıl becerir insan bunu?
Nasıl saklanırsın kendinden?
Kendini sobelemeden yaşamak mümkün
Mümkünmüş, sana bakınca anlıyorum.
Sessiz, sözsüz, ıssız çiçeğimsin benim
Hiç sabahı olmayan bir gece gibi,
Bir türlü okuyup bitiremediğim bir kitap gibi,
Başucumda duruyorsun
Sana anlatamadığım sevdam gibi ta şuramdasın..
Kayıt Tarihi : 2.9.2022 20:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sami Arlan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/02/issiz-cicegimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!