Bir zamanlar gürlerdi asumanın yankısında
Etrafa çağıldayan şifa sesiyle..
İlmik dokurdu medeniyet taşında oturanlara
Ciğerine ab-ı hayatın temas etmesiydi hayat
Damlalarında tarih çizgileri ipek dokurken
İnceliğin ve derinliğin akardı toprağa süzülürken
Süzülmen de gurbette kaldı bayat bakışlarda
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta