havada tedirginlik kokusu var
bir kopuş gölgesini düşürmüş evlere
ayak seslerin yankılanıyor loş sokaklarda
sözcüklerin sahte zırhlar kuşanmış ya
altında ıslandığım yağmurlar bile
bu şehrin iklimine ait değil
puslu soğuk bir sis kaplamış karanlık gölgeleri
sonsuz bir derinlik sinmiş kaldırımlara
rüzgar takmış peşine seni uzaklaşıyor
bütün kentte senle beraber
akıp gidiyor ayaklarımın altından
yaşam adeta hapsolmuş siyah beyaz bir resimde
sadece sen çerçeveden taşıyorsun
tek bir kalp olmuş kendin için çarpıyorsun
kış doğuruyorsun suskunluğunda
tipi olup üşütüyorsun
savuruyorsun fırtına olup
baskın bir selde sürüklüyorsun ruhumu
ve koparıyorsun yüreğimi yerinden
ellerinle ayrılığı iliştiriyorsun yerine
ve beni gözlerden kaybolduğun yollarda
hiçliklerle bırakıyorsun
sen bahardın oysa katıksız bir güzellik
mutluluk vardı anlaşmamızda
şimdi ise aşk ülkemden çekiliyorsun
beni buzul bir iklime mahkum ediyorsun
oksijensiz bir havaya
yeşilsiz bir doğaya
bir daha uğramayacaksın buralara biliyorum
ılık bir rüzgar gibi tenimi okşayan sesin susacak
ellerin artık ürkekliğimi sakinleştirmeyecek
dudakların almayacak nefesini ciğerlerimden
tanımlanmayan bir ifadeyle kaplı yüzün
ayrılacak ruhumun sınırlarından
sen sadece susacaksın
ardından ıssız bir yol olacaksın
Kayıt Tarihi : 28.5.2007 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gizli aşk
Yine uzaktan takip ettimde onu,
Selam verdiklerinden
Biri olmak istedim...
Markete giripte alışveriş yapınca,
Elindeki poşet olmak istedim...
Sonra yürümeye devam etti.
Sahil yoluna çıktı.
Belli bir istikameti yoktu.
Hedefi olmak istedim...
Bir ara durdu, denize doğru bakıp bakıp,
Başını salladı.
Neye bakıyordu? neyi merak etmişti?
İşte bildiyimiz deniz, uçsuz bucaksız.
Sonra bir ara bana doğru baktı.
Ama beni farketmedi bile.
Keşke görseydi istedim...
Sahildeki banklardan birine oturdu.
Düşünceliydi, dalmış,
Gitmişti uzaklara.
Aklındaki olmak istedim.
Çaktırmadan biraz yaklaştım.
Biraz daha yaklaştım, az biraz daha.
Bir anda cesaretimi toplayıp
Aynı banka oturdum.
Şöyle bir baktı bana, gülümseyerek.
Hafif bir tebessüm belirdi yüzümde.
Gülüştük...
Sonra bana,
'Seni tanıyormuyum' diye sordu.
'Benzettiniz herhalde, sanmam' dedim.
'Aaaa tanıyorum ben seni' dedi,
'Bizim evin oralardasın,
Seni hep karşı kaldırımda görüyorum' dedi.
Yerin dibine girmek istedim...
'Bir aşşağı bir yukarı gidip geliyorsun,
Arada birde bizim eve doğru bakıyorsun.
Yoksa oralarda birinimi seviyorsun' dedi.
'Hayır, ben sizin nerede oturduğunuzu bile bilmiyorum' dedim.
İşte o an ölmek istedim...
'Buralara pek nadir gelirim.
Ben yukarı mahallede oturuyorum' dedim.
'Seni ben okuldan çıkıncada görüyorum hep' dedi
Hemen kendimi denize atmak istedim...
Sonra ' bu hafta sonuda sinemada arkamda oturuyordun.'
Diyince, şaşırdım.
O herşeyin farkındaydı.
'Sonraaa, gizli numaralı aramalarda,
Hep sen geldin aklıma.
Doğru söyle o senmisin'? demezmi.
Çok utandım,
Başımı taşlara vurmak istedim.
Yalan söylemek istedim, beceremedim.
Başımı eydim bekledim.
'İstersen benimle konuşabilirsin' dedi.
Şok oldum!
İsmimi söyleyebildim ancak.
O ne dedi biliyormusun?
'Memnun oldum'
Birlikte kalkıp, yürümeye başladık.
Mutluluktan uçmak istedim...
O konuşmuyordu,
Bende söyleyecek laf bulamıyordum.
Sonra adını söyledi.
Gözlerinin tam içine baktım,
Oda ayıramıyordu gözlerini benden.
Ellerimiz buluşmuştu,sıcacıktı,
Parmakları titriyordu.
İyice sokuldu bana,
Saçları yüzüme gözüme deyiyordu.
Tam o sırada ayağım kaydı ve film koptu.
Taşım en sivri yerine başımı çarpmıştım işte.
Bu rüyaya inanmak istedim.
Ama;
Sabah olmuştu.
Biran evvel kalkıp giyinmem
Mahallelerine gitmem lazım.
15-20 Dakika sonra evden çıkıp,
Okula gidecek.
Gölgesi gibi arkasından gitmeliyim.
Onu her zamanki gibi
Uzaktan takip etmeliyim.
Akşama kadar kapısında dolaşıp,
Yeni maceralar için hayal kurmalıyım.
Rüyalarımda yaşayabilmek için
Biran evvel yatmak istedim...
Turgay Turancoşkunoğlu
TÜM YORUMLAR (1)