akıp gidiyordu zaman sensizliğin sıradanlığıyla örülmüş çağlayanlarda
kızıl nehirlere dökülürken kanımın son damlası
yoktun ve ben özlüyordum
hiç sorgusu olmadan giriveren yalnızlığın kurumuş cesaretine dökülen yaşlarda ıslandı çarşaflar
ayazında yangınınla boğuldum
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
