Issız Bir Liman Şiiri - Hasan Can

Köşeme çekilmiş bekliyorum,
Ne çayımın tadını alabiliyorum,
Ne de sensiz yatabiliyorum.
Sadece karşımdaki boş duvarla kendimi avutuyorum,
Ben ona şarkılar söylüyorum,
Kelimeler ona çarptığın da,
heceleri bir bir kulağımda buluyorum,
Yani kendimi kandırıyorum...

Öyle karanlık ki geceler,
Bir yanımda acının adına okunan şarkılar,
Bir yanımda da senden kanal hüzünlü anılar.

Bir yıldız bile yok gökyüzünde,
Benim karanlık geceme ait.
Bir ay ışığı bile yok,
Bulutların arasından karanlığa süzülen.

Karanlık bir köşede,
Karşımda duran beyaz bir duvar ve ben,
Daha ne bekleyebilirim ki geceden.

Alıp kendini gündüze vursa,
Bir umut bekleyemem sen olmayınca.
Güneş gökyüzünü aniden sarsa,
Sensiz neye yarar ki hep orada kalsa.

Issız bir limanda,
Karaya oturmuş bir gemi gibiyim,
Öylece kalakalmışım...
Bir dalga beni alıp götürür diye öylesine bekliyorum...