Issız bir koyda
Kıyıya vuran çör çöp arasında
Islak, solmuş bir kırmızı gül
Uzanıp aldı..
Yüzmekte olan bir kadın.
Ağır ve yavaş yürüyüşle çıktı
Oturdu kumsala..
Evirdi çevirdi, başladı ağlamaya.
Issızlık mı vurdu
İyot mu dokundu
Yoksa izleri derin olan bir konu mu?
Sesiz çığlıklar haykırışta..
Belli ki yarası ağır.
Ayıptı ilgi.. öyle bilir bizim nesil.
Oracığı terkedip gittim.
Akşam yemeği dalgınlığında
Önümden geçen harikulade bir kadın
Derin dekolte ve uzun yırtmaçlı
Neon ışıkları altında o kadar çekici
Dikkat kesildim koydaki kadın..
Gözlerim keskin dizlerim dermansız
Bir düşünce bin haz ile yakınındayım.
Bir kadeh kırmızı şarabın gölgesinde
Uzun parmaklı beyaz tenli zarif.
Kahrolmuş bir insan ezgisiyle
Bu kadına gül soldurtan adama
Binbir sövgüyle çekip gittim.
efes//35..2010 / Marmaris
Hayriye AygülKayıt Tarihi : 14.6.2016 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bizim nesil sevdasını içine atardıyüreğine gömrdi kşmsye birşeyler syleyemezdi uzaklardan işartler yada akan suya atılan güllerle selam salıırdır şir beni gençliğimdek tutuk çekngen halime götürdü kutlaırm
Engin görüşünüz ve usta kaleminizle
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik eder
başarılarınızın devamını dilerim.
Çok teşekkür ederim Salim Erben,yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)