Issız bir dokunuş sardı yine
İçimde olmazlardan bir ses
Karıncalar geziyor beynimde
Bedenim ise ruhuma kafes
Zaman yekpareden vücut sanki
Ağırlığı üzerimde bir yük
Dönen değirmen taşı misali
İnce…. Derin…. Ve ahenkli öğüt
O hafakan sardı ruhumu yine
Tanıdık…Bir o kadar yabancı
Satırlara dalmak istesem de
Sığındığım sözler hep yalancı
Ömür boşa bir çaba anladım
Zâr etmekmiş ZATİ başa düşen
Pay ettilerdi, amma almadım
Nâr-ı arzda cigergâhtı pişen
Kayıt Tarihi : 12.12.2010 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12/12/2010 - ÇANKIRI 20:47
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!