Issız Düş Ayışığı Şiiri - Tarık Torun

A

Ürperen gözleriyle bakarken loş yalnızın
Gönüldeki yangınlar çıkıverir ansızın
Bunca âlem içinde sen sanki hiç kimsesin
Uzaklara haykırma duyulmaz belki sesin
Issız düş ayışığı gecenin endamında
Şiirler aşka gelir âşıkların gamında

B

Bulanık karanlıklar benzer gümüş bir pula
Hakikat nasip olmaz öyle her gelen kula
Gecenin tülü taşar usulca yıldızlara
Düşer sular üstünde oynaşan yaldızlara
Issız düş ayışığı her lacivert gecede
Çözülmez denklemlerle bilinmez bilmecede

C

Kırgın günler eskidi gecenin uykusunda
Ay ise parlamakta o eski duygusunda
Kuşlar çizgi çiziyor göğün ıslak nemiyle
Yıldızlar ışıldıyor o ışıklı demiyle
Issız düş ayışığı geceye ağır basar
Yedi katlı göklerde sanki bir kandil asar

D

Sen böyle düş içinde yarım kalmaz serüven
Göklere çıkmak için ayışığı merdiven
Atmosfer dolanmakta uzaklardaki düne
Yıldızlar alayında koşuyorken düğüne
Issız düş ayışığı gece ırmak sesiyle
Ormanlarda uluyan bir kurdun nefesiyle

E

Bozkır buğulu gece nemini ata ata
Sabaha kalmak için kainat yata yata
Güz ırmağı suyuyla karanlığı bölüyor
Belki de her geceyle nice aşklar ölüyor
Issız düş ayışığı yüklenmiş kırık hatlarla
Her gece uyku gelir ölüm denen atlarla

F

Gözü kırık gecede yıldız yamaca kaymış
Mavi olan sonsuzluk hakikatte bir aymış
İzlerin büyüsüyle gece esrara düşmüş
Minare arkasında ay kubbeye mi küsmüş?
Issız düş ayışığı gece tanıklığında
Ruh sanki yargılanır onun sanıklığında

20.11.2017