Issız Adam... Şiiri - Bülent Nizam

ISSIZ ADAM...!

Issız...
Yalnızlığın ortasında
Bir adam,

Yüreği üşüyor...

Aşkla son imtihan...
Kalp buz,
Dudakları donmuş.

Yazmak...
Yerlere yaprak dökmek gibi,

Sonbahar yapraklarında...
Aşk son imtihan.

Kitapların arasında
Sıraya giriyor
Kanatlarını açmış
Kurutulmuş güller...

Zaferler yok...

Aşk...
Şarkıları söylemekten bıkmış.

iki kere iki çok uzak...

İki taşın arasında açan
Sarı ayrılık çiçekleri
Hayat ölmek değil,
Yaşamak...

Aşkın her kelimesimde
Bir şaheser var,
Saçma sapan...

Sonbaharın nefes alışı
Sesler hayalet ritimlerinde Sessizliğin gölgesinde...

Kanatları kırılan
Aşk şarkıları...
Figürlerde saklanan şahsiyetler.

Yağmurlar silecek...
Kar üstünü örtecek
Tüm olumsuzlukların.

Göz yaşı süzülecek
Tek damla...
Yağmura karışacak
Donacak kalp ıssızca.

Issız adam kalacak yalnızlığında...!!!

YAZAN
BÜLENT NİZAM