Issız Adam Şiiri - İlknur Topaloğlu

ISSIZ ADAM

Uzayıp gidiyor tren rayların üzerinde
Bir karartı beliriyor ufukta
Gidenlere nisyan azapta
Geriye bir ben kalıyorum
Issız uzağında..

Önce sıcaklığın terkediyor ellerimi
Sonra gözlerinin izleri siliniyor gözlerimden
Kokun firari mahkum gibi
Yok olup gidiyor İlk fırsatta
Geriye bir ben kalıyorum
Issız uzağında..

Kalbimin atışı yavaşlıyor
Nefesim bedenimle kavga ediyor
Alıp verme hali belli ona da zor geliyor
Sen gidiyorsun, her şey gidiyor
Geriye bir ben kalıyorum
Issız uzağında..

Adımlarım soğuk puslu bir gecede
Sessizce geriye dönüyor
Çaldığım kapım artık anahtarsız açılmıyor
Ah be güzelim en çok adama bu koyuyor
Sen gidiyorsun ya
Geriye bir ben kalıyorum
Her şey gidiyor,
Her iz siliniyor,
Her yer kararıyor..
Ben kalıyorum..
Sensiz, sessiz, ıssız uzağında..

İlknur Topaloğlu