Mutluluk vaadim yok sokaklarına.
Elindekini kaybetmezsen buna şükret.
Hiçbir şey veremem yarınlarına.
Senin kaderin de, bendeki bu illet...
Karantinaya alsınlar beni.
Belki, güzel bir ölüm de kurtuluş olur.
Kimbilir, daha çok severler seni.
Çektiğin acılara kefaret olur...
Ben güzel kokular salan, katil çiçek.
Cazibeme her kapıldığında yavaşça öleceksin.
Zaafınsa, bu heyecan veren istek.
Her seferinde tekrar ölmeyi seçeceksin...
Kayboldum galiba, sonuçsuz arayışlarımda.
Kalbimde atan, bilmem kaçıncı vuruşsun.
Bir dostun yorumu yankılanıyor kulaklarımda.
"Dostum sen bildiğin, ıssız adam olmuşsun..."
Kayıt Tarihi : 11.9.2016 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!